دست نوشته های یک طلبه بانو

بعد خواب عصرگاهی, یادم افتاد که امروز کلاس مجازی وبلاگ نویسی شروع میشه.

اسم ننوشته بودم. اما در قسمت نظرات نوشته بودند با کد طلبگی به عنوان مهمان وارد بشیم.

هنوز یه ساعتی تا پایات کلاس مونده بود. نیم ساعت طول کشید تا  وارد کلاس بشم .

برای من که تا حالا وارد کلاس مجازی نشده بودم تجربه جالبی بود. حرف های استاد و وجود دوستان طلبه در کلاس,محیطی واقعی برای انگیزه و رقابت در نویسندگی ایجاد می کرد.

استاد چند تا تمرین داد تا جلسه بعد تمرین نویسندگی داشته باشیم.

خیلی وقته دست نویس هام رو کنار گذشتم و از فضای نوشتن دور شدم.

فکر میکنم وقتشه دوباره وارد گود بشم و ببینم می تونم باز از پس آفرینش متنی با جادوی کلمات بربیام یا نه.

چه قد هوای امروز  به نوجوانی ام نزدیک شده. فکر کنم جادوی کلمات دوباره در حال زنده شدن اند.