دست نوشته های یک طلبه بانو

امروز آخرین روز ماه زیبای رجب است.

راستش را بخواهم بگویم در تمام سال هایی که تاکنون پشت سر نهاده ام , امسال اولین سالی بود که معنویت ماه رجب را در حد بضاعتم درک کردم.

شاید به خاطر حال و هوای حوزه باشد, شاید هم به قول رفقا گفتنی از دعای صاحب خانه که دوسال است مهمان خانه اش هستیم.

خوش به حال کسانی که در این ماه, حکم آزادی از زندان گناهانشان را گرفتند و کسانی که نامشان در لیست قبیله رجبیون ثبت شد.

خوش به حال توبه کنندگانی که ماه رجب, بغل خدا را سفت چسبیدند و مصمم شدند هرگز ازآن آغوش, جدا نشوند.

خوش به حال هرکس که ماه رجب, شروع تمرین عاشقانه هایش با خدا شد.

 با همه این اوصاف, ماه رجب با همه زیبایی ها و شب های خوش راز و نیازش, امروز  تمام می شود و فردا  به فضل خداوند به آغوش پرمهر ماه شعبان وارد می شویم.

ماهی که پر از اعیاد مبارک و خوشی های دلچسب از تولد خاندان اهل بیت (ع) است.

سی روز شمارش معکوس است تا به تدریج گره از دست و پای دل در بند در دنیا بگشاییم و با سبکبالی در ماه مهمانی پروردگار وارد شویم.

خدا کند عمر کفاف بدهد و حتی شده یک روز از ماه رمضان را باز هم تجربه کنیم که هر لحظه اش به سالی می ارزد.